De Nederlandse vloot
Omdat vrijwel alle Nederlandse rederijen uit onze tijd inmiddels verdwenen zijn, vaak door fusies en soms daarbij naar het buitenland zijn verdwenen en alle sporen zijn uitgewist lijkt het er op dat we bijna geen Nederlandse schepen meer hebben.
Dat is echter niet zo.
Als voorzitter van het Comité Kerstfeest op Zee heb ik een redelijke vinger aan de pols. Met kerst 2012 vonden 4117 zeelieden op 289 schepen van 25 Nederlandse rederijen een cadeautje onder de kerstboom. Dat waren ruim 400 geschenken meer dan met Kerst 2011. Dat komt vooral omdat de rederijen zelf die schepen aanmeldden. Begin juni 2012 hadden wij van de rederijen vernomen dat het totaal om ongeveer 3700 bemanningsleden zou gaan. Daarop hebben wij ingekocht. Echter toen wij al aan het inpakken waren kwam Vroon in Breskens met de mededeling dat er nog 12 schepen met zo’n 140 bemanningsleden bij kwamen. De dag erop kwam Anthony Veder met het verzoek of we voor nog eens 12 schepen met 230 bemanningsleden een kerstcadeautje konden leveren. Ook dat deden we. Vervolgens kwam de Rotterdamse zware lading rederij Fairstar met twee extra schepen en 44 bemanningsleden. Toen we dit met veel kunst en vliegwerk hadden geregeld diende zich een geheel nieuwe rederij aan. Dat was Canada Feeder Lines, gevestigd in Utrecht. Deze rederij had ik al een tijdje in het vizier maar besloot ze pas volgend jaar te benaderen vanwege het vele extra werk dat we al hadden. Deze rederij is in 2006 opgericht en heeft inmiddels een vloot van 10 schepen. De bedoeling was om er containers mee te feederen, maar daar was te weinig geld in te verdienen, dus werd het projectladingen. Daarmee zitten ze over de hele wereld. Het ging wel om 109 bemanningsleden. Dat moest er ook nog maar bij. Deze mensen kwamen de dozen zelf ophalen en namen ons gelijk een interview af met foto’s voor het personeelsblad. We kregen kort daarna ook een uitnodiging tot het bijwonen van de doop en tewaterlating van hun elfde schip. Bij Peters in Kampen. Toen dat was geregeld kwam Holwerda in Sneek even met een e-mailtje dat zij er twee schepen bij hadden en of we voor die 14 mensen ook nog iets konden regelen. Ook dat hebben we gedaan. Vervolgens sloten we de activiteiten af met een kerstdiner in het ROC Zadkine in Rotterdam. Het zat er op. Toen we thuis kwamen keken we nog even op de mail of er nog iets was. En ja hoor, De heer Van Lent in Groningen die twee schepen heeft vroeg of we voor zijn schepen ook nog een doos konden regelen. Dus konden we weer de winkels af en pakten artikelen terug die we voor het koopvaardijpastoraat hadden klaar staan en konden die dozen de dag er na ook op de post naar Friesland. Deze kapitein/eigenaar was door zijn vrouw gebeld met de vraag of hij al wat had gedaan aan het regelen van de kerstdoos. Dat was hij vergeten, dus hij was een beetje in paniek. Hierna was het echt over.
Goed, de oude rederijen uit onze tijd bestaan niet meer maar andere zijn er voor in de plaats gekomen. Lang niet alle rederijen willen meewerken met ons om een kerstdoor aan boord te krijgen. Die rederijen vind je vooral in Groningen of zijn uit die provincie afkomstig. Een enkeling uit andere delen van het land zoals b.v. Oostvoorne en ook Rotterdam, en dan gaat het om grote aantallen schepen. Wij zouden zoveel schepen niet eens aankunnen, dus we laten het zo. De rederijen die wel meedoen zijn van het sociale type en het is voor ons ook leuk om met hen samen te werken. Omdat het oude particuliere donateurbestand aardig uitdunt zou het natuurlijk aardig zijn als de lezer dezes ons met een bijdrage wil steunen.
Gerard de Goede